Maand 14: “Rol de bal eens naar mama” – waarom eigenlijk niet ‘naar mij’?

Heb je jezelf er ooit op betrapt dat je in de derde persoon naar jezelf verwijst wanneer je tegen je kind praat, alsof je het over iemand anders hebt? Daar bestaat een naam voor: illeïsme. Ouders van jonge kinderen doen dit vaak van nature.

Waarom?

Waarschijnlijk omdat we intuïtief aanvoelen dat jonge kinderen de voornaamwoorden ‘ik’ of ‘mij’ niet zo goed begrijpen als onze namen. Denk er maar eens over na: “rol de bal naar mij” is niet zo specifiek als “rol de bal naar mama”.

Namen zoals mama, tante, papa en opa verwijzen altijd naar dezelfde mensen in het wereldje van je peuter, maar voornaamwoorden veranderen afhankelijk van de context – en dit kan verwarrend zijn als je je taalvaardigheid nog aan het ontwikkelen bent.

Door minder voornaamwoorden te gebruiken, maak je het eenvoudiger en duidelijker voor je peuter. Dit hoort bij het proces van de taalontwikkeling. Wanneer je peuter zijn eerste zinnen begint te vormen, is de kans groter dat hij naar zichzelf verwijst met zijn naam dan met ‘ik’ of ‘mij’.

De meeste ouders stoppen van nature met het gebruiken van de derde persoon wanneer hun kind voornaamwoorden begint te begrijpen. Begrijpen komt eerder dan toepassen: je peuter begint met ‘ik’ of ‘mij’ in plaats van zijn naam zeggen tussen de 27 en 40 maanden, maar begrijpt de betekenis hiervan al veel eerder.

This post is also available in: Deutsch English